AĞZIGÖYÇƏK,
AĞZIGÖVÇƏK сущ. рах. сивел атайвал, гафунин кьил-тум фагьум тавуна рахадай кас, мецел кӀвенкӀ алайди, сив квайди, сивик рак квачирди; буш рахунар ийидайди.
is. dan. Ağzına gələni danışan adam, məsuliyyətsiz danışan adam; boşboğaz. [Məmməd:] Bir nəfər ağzıgöyçək gedib onlara xəbər aparsa ki, Məmməd meyxana
Полностью »I прил. болтливый II сущ. болтун, болтунья, говорун, говорунья, краснобай, краснобайка
Полностью »Bu sözün əsli ağzıgövşək olub, sonra ikinci hissə təhrif nəticəsində göyçək formasını kəsb edib, mənası “çənəsinə rəhbərlik edə bilməyən” deməkdir
Полностью »