1
прил. см. babat
2
сущ. устар.
1. положение, состояние
2. в местном и исх. падежах: со стороны, в отношении. Hər babətdən pisdir со всех сторон плохо
BABƏT1 f. xüsus, barə. BABƏT2 f. növ, cür, tərz. BABƏT3 f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis
Tam oxu »I BABAT/BABƏT (nə yaxşı, nə pis, ala-babat) [Balağa:] Kimdən narazı deyiləm, qazancım da babatdır (H
Tam oxu »[fars.] köhn. 1. Təhər, hal, vəziyyət, keyfiyyət. Zülf bir yana düşər, gərdən bir yana; Özün bilməz, bir özgə babət olur
Tam oxu »