BATİL
[ər.] прил. куьгьн. 1. батӀул, тапан, асул авачир, дуьз тушир, гьакъикъатдив такьур, пуч; batil fikir батӀул фикир; // сущ. батӀулди; 2. диндин рекьяй дуьзгуьн тушир, диндин тӀалабар (шартӀар, къайдаяр) чӀурдай, батӀул (кар, амал).
sif. [ər.] köhn. 1. Yalan, əsilsiz, doğru olmayan, həqiqətə uyğun olmayan. Batil fikir. // İs. mənasında
Полностью »прил. устар. недействительный, неправдивый, ложный. Batil olmaq стать недействительным; batil etmək: 1
Полностью »sif. nul, -le ; non valable, sans valeur invalide ; faux (f fausse) ; mansong||er, -ère (yalan) ; erroné, -e ; ~ olmaq devenir vi (ê) invalide (non va
Полностью »ə. 1) doğru olmayan, həqiqətə zidd olan; 2) boş, bihudə, yersiz; 3) məhv olma, heç olma, yoxa çıxma
Полностью »1. şəriət, din qaydalarına görə düzgün olmayan, dinin tələb və hökmlərini pozan (iş, hərəkət, əməl); 2
Полностью »həqiqətlə heç bir əlaqəsi olmayan bir şeydir. İslamda Quran və peyğəmbərin qoyduğu yola uyğun olmayan hər bir inanc, düşüncə və davranış batil hesab o
Полностью »