beytüllah
ə. Allahın evi (Kə’bənin adlarından biri)
is. [ər.] din. 1. Kəbə. 2. Məscid. // məc. Gözəlin sifətinə işarədir. Camalın beytüllah, qaşların mehrab; Kəbə örtüyüdür, müxtəsər, zülfün