BİABIRÇI

sif. Rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran, utanılacaq. Biabırçı hərəkət.
– Evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu. Mir Cəlal.

Синонимы

  • BİABIRÇI bax: biabır
BİABIRCASINA
BİABIRÇILIQ

Значение слова в других словарях