BİABIRÇI

sif. Rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran, utanılacaq. Biabırçı hərəkət.
– Evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİABIRÇI bax: biabır
BİABIRCASINA
BİABIRÇILIQ

Digər lüğətlərdə

живо́тик короткопа́лый неинтере́сно нечернозе́мец обя́занный отраже́ние подки́дываться настру́гиваться преуспева́ющий скоре́е суперла́йнер ветчина гилуда некоторый юрмола bean-eater book-wise echinocystis platitude resigned sleighing squiggle winded woodworker зоология