сущ. носовой зажим (верёвка, надеваемая на морду верблюда, лошади, осла)
buruntaq
1. намордник; 2. оброть, закрутка;
i. muzzle; ~ keçirtmək to muzzle (d.), to put* a muzzle (on)
сущ. тӀишел гьалддайди, гьайванрин тӀиш (сив) кутӀундай еб, чӀул ва мс.
is. muselière f ; ~ keçirtmək museler (ll) vt
Sözün əsli mürəkkəb olub, burun və taxmaq kəlmələrindən əmələ gəlib. Burunduk şəklində işlədilib, bu formada rus dilinə də keçib