BUĞLANMAQ

f.
1. Buğ olmaq, buğa çevrilmək, buğ halına gəlmək; buxarlanmaq. Günəşin təsiri ilə yerdəki sular buğlanır.
2. Buğ vermək, buğ çıxmaq.
Buludlar parçalanır, torpaq buğ verir, otlar baş qaldırır, quşlar civildəşməyə başlayırdı. M.İbrahimov.
Ramazanla yanaşı oturan qonağın qarşısındakı dolu boşqab buğlanırdı. M.Hüseyn.

Синонимы

  • BUĞLANMAQ buxarlanmaq
BUĞLANMA
BUĞLATMA

Значение слова в других словарях

оплета́ться полони́ть разуверя́ться сейсмогра́мма собира́тельный съедо́бность аэроло́гия высотоме́р пихо́ра привыка́ть протащи́ть разложи́мость сеносуши́лка студе́нчество четырёхвёсельный усей bathometer departmentally insinuative slipstick выткать двуязычный закрепоститься перламутровый табакерка