BÖHTANÇI

is. Böhtan söyləyən, böhtanla məşğul olan, başqasının üstünə böhtan atan, şər atan adam; iftiraçı. Böhtançını məsuliyyətə cəlb etdilər.
[Hakimi-şər:] Mən demədimmi ki, bu zəifə mənim nəzərimə böhtançı gəlir? M.F.Axundzadə.

// Sif. mənasında. Böhtançı adam.
– Səlim yüz cür böhtançı materiallarla Dilaranı məktəbdən və partiyadan qovdurdu. M.İbrahimov.

Синонимы

  • BÖHTANÇI BÖHTANÇI [İvanov:] Bir də belə şeylər yazsanız, böhtançı kimi məsuliyyətə alınacaqsınız! (M.İbrahimov); İFTİRAÇI O gözəl olduğu qədər də macəraçı və i
  • BÖHTANÇI iftiraçı — şərçi
BÖHTAN
BÖHTANÇILIQ

Значение слова в других словарях

бары́шник буффо́нство вегетацио́нный вызу́бриваться диспа́ша ей кле́точница озяба́ть рудозна́тец га́ерничать ковроде́л контрабанди́стка офе́нский ощеря́ться повеле́ть развра́тничать су́нуться caper-tree equalizer extracurial flight pay phizog безбровый переглаживать разруха