BÖHTANÇI

is. Böhtan söyləyən, böhtanla məşğul olan, başqasının üstünə böhtan atan, şər atan adam; iftiraçı. Böhtançını məsuliyyətə cəlb etdilər.
[Hakimi-şər:] Mən demədimmi ki, bu zəifə mənim nəzərimə böhtançı gəlir? M.F.Axundzadə.

// Sif. mənasında. Böhtançı adam.
– Səlim yüz cür böhtançı materiallarla Dilaranı məktəbdən və partiyadan qovdurdu. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÖHTANÇI BÖHTANÇI [İvanov:] Bir də belə şeylər yazsanız, böhtançı kimi məsuliyyətə alınacaqsınız! (M.İbrahimov); İFTİRAÇI O gözəl olduğu qədər də macəraçı və i
  • BÖHTANÇI iftiraçı — şərçi
BÖHTAN
BÖHTANÇILIQ

Digər lüğətlərdə

Альфо́нс Ве́ста Гог и Маго́г золоулови́тель неэффекти́вный отпускни́к перекликать просло́ечка увесели́ть шны́рить выдёргиваться мохна́тость неуспе́шность превозмо́чь рефлекти́вно чистовидово́й палка -tress adaptable dewater kauri spider cell thawless противокислотный совещаться