BÜKMƏK

гл. 1. къатун, къатина тун, къатна кӀватӀун; köynəyi bükmək перем къатун; kağızı bükmək кагъаз къатун; 2. кӀевун (мес. ахъа ктаб); 3. кутун, алчударун, арушун (мес. затӀар кагъаздик); 4. элкъуьрун, ацӀурун (мес. пӀапӀрус); 5. къатун, какурун, кьвечӀиларун, кӀватӀун (мес. кӀвачер); 6. къатна цун, элкъуьрна цун, элягъун (мес. дасмалдин къерех); ** belini bükmək кил. bel; boynunu bükmək кил. boyun; büküb-bükmələmək кӀаник кутун, гатун.
BÜKMƏ
BÜKÜCÜ

Значение слова в других словарях