1. Özünü bir şeylə bürümək; örtünmək. Şala bürünmək.
– Qaydasıdır, qara çarqat bürünür; Siyah, zülfün ucu yerdən sürünür.
Xoş məsəldir bu kim, palasə bürün; Getsə hər yanə el, o yanə sürün.
Kəblə Fərəculla evin qapı tərəfində, altında döşək … Ərdəbil kürkünə bürünüb əyləşərək qapının döyülməsini gözləyir.
2. Əhatə olunmaq, dövrələnmək, araya alınmaq.
Ana baxır: izdihamla bürünmüşdür dörd yanı; Milyon-milyon əl uzanıb; Dağıtmaqçın qara mənfur zindanı.
3. Qaplanmaq, çulğalanmaq, örtülmək.
Qarlı dağlar dumanlara bürünür.
// Obrazlı təşbehlərdə.
Qara dəniz gecənin qara donuna bürünüb yatmışdı.
Səhralar al geyib gülə bürünür; Sevinir yurdumun oğulu, qızı.
Qadının üzünü bir acılıq bürüdü.
Gecə qatı qaranlığa bürünmüşdü.