BÜSBÜTÜN

zərf Tamam, tamamilə. Büsbütün yorulub gücdən düşmək. Büsbütün əl çəkmək. O büsbütün haqlıdır.
– Anaxanımın səbri büsbütün tükəndi. A.Şaiq.
Ey dan ulduzu! İzdiham çoxalır, qəhrəman şəhər; Büsbütün ayağa qalxmışdır bu gün. S.Vurğun.

Синонимы

  • BÜSBÜTÜN BÜSBÜTÜN [Kəkilbəyov:] Xosrov bəy Soltanovun dedikləri büsbütün düzdür (Ə.Vəliyev); BAŞDAN-BAŞA Bu dərə başdan-başa su qaynağı idi (A
  • BÜSBÜTÜN tamam
BÜSATLI
BÜST

Значение слова в других словарях