BIĞ
1. ус;
2. зоол. щупальце;
3. завиток, завиточек;
is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları … geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış
Полностью »сущ. ус, усы: 1. волосы над верхней губой у мужчин. Qalın bığ(-lar) толстые усы, burma bığ(-lar) закрученные усы, bığ qoymaq отпустить усы 2
Полностью »сущ. 1. спел; bığ qoymaq спелар хуьн (тун); 2. бязи гьайванрин винел пӀузарин кьве патани жедай яргъи цацар хьтин чӀарар; pişiyin bığları кацин спелар
Полностью »Bir forması da dodaq saqqalı olub. Bığ və buyuğ sözləri eyni mənada, həm də paralel şəkildə işlədilib
Полностью »