BƏDBATİN

sif. [ fars. bəd və ər. batin] Pisürəkli, qəlbi pis, pisniyyətli; paxıl, kinli. Bədbatin adam.
– Var fəqət bəzi şeyxi-bədbatin; Zahiri-halı xoş, ürək xain. H.Cavid.

BƏDAYE
BƏDBƏXT

Значение слова в других словарях