BƏDBATİN

sif. [ fars. bəd və ər. batin] Pisürəkli, qəlbi pis, pisniyyətli; paxıl, kinli. Bədbatin adam.
– Var fəqət bəzi şeyxi-bədbatin; Zahiri-halı xoş, ürək xain. H.Cavid.

BƏDAYE
BƏDBƏXT

Digər lüğətlərdə

вве́риться завито́к малоо́блачный несуще́ственно вы́крик забубни́ть ла́пистый лозо́вый растрёпанность сгла́дить вести расскеп blazon John Dory lazy tongs mantrap Moor playgoing spitfire surpassing исторический опус разукрашиваться рьяный сплетение