BƏLİM

I
(Balakən, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Meğri, Mingəçevir, Oğuz, Sabirabad, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz)
xırmanda taxıl döyüləndən sonra qalan küləş. – Yaveynan çö:rürüx’, dəni tökülür, altında bəlimi yavalıyıf tulluyurux (Oğuz); – Bəlim olsa, ot az lazımdı (Balakən); – Bəlimi ulax ye:ir, mal ye:ir (Qazax); – Tellədim bəlimi qrağa, sora genə altmış dərz saldım xırmana (Meğri); – Bəlimi ayrı yığmax lazımdı ki, qışda mallar yesin (Cəbrayıl); – Bir çual bəlim gətimişəm (Şəmkir)
II
(Cənubi Azərbaycan)
yeyilən göyərti adı. – Bəlimnən xörək bişirillər
BƏLİ
BƏLİYƏ

Значение слова в других словарях