DIMIQ

is. dan.
1. Kəsən şeyin iti tərəfi. Dəhrənin dımığı.
// Kəsən şeyin ucu. Qiyməkeşin dımığı yuxarı baxır, dəhrəninki aşağı.
2. Quyruğu yumru qoyun. Dımıq qoyun.
DILĞIRLIQ
DINBIZ

Значение слова в других словарях