DƏMADƏM [ fars. ] klas. bax dəmbədəm. Oxu köysümdən ötüb, qalmış imiş peykanı; Ah, bildim səbəbi-ahi-dəmadəm nə imiş. Füzuli. Odlu dağimdən dəmadəm pənbeyimərhəm yanar; Ah, əgər bən böylə yansam, sərbəsər aləm yanar. Qövsi.