DƏRƏ-TƏPƏ
сущ. дере-тепе; ккамар-ппелер авай чка, дуьз тушир чка; ** dərədən-təpədən инлай-анлай; инай-анай; гьинай-гьанай.
is. Dərəli-təpəli yer, düz olmayan yer. [Cahangir bəy:] Onda dərətəpələr dolardı qaçaqla. N.Vəzirov. [Kosaoğlu:] Deyəsən, İmran da ona uyub
Полностью »I сущ. 1. пересечённая местность 2. собир. обобщённое название лесов, холмов, долин и т.п. II прил. пересечённый (о местности)
Полностью »