1. məch. Daraqla bir-birindən ayrılıb nizama salınmaq, düzəldilmək.
[Qərib:] Siyah saçları darandı; Canım həsrətində yandı. “”.
[Hindli qız:] Darandıqca qıvrılar tel; Üz üstündə yana düşər.
2. məch. Daraqdan keçirilmək, daraqlanıb təmizlənmək. Yun daranmışdır.
3. qayıd. Öz başını daramaq.
Yuyundun, darandın, qarlar kimi saf; Tellərin sığallı, gözlərin şəffaf.
Kamal durub geyindi, darandı, yuyundu.
4. bax daraşmaq.
…Təbii sərvətini əldə etmək üçün [imperialistlər] cənubdan və şimaldan İranın cəmdəyinə daranmışdılar.
5. bax dırmaşmaq.
[Qız-gəlinlər] səhəngi atırlar çiyinlərinə, kəklik kimi daranırlar dağ yuxarı.