DARĞALIQ
сущ. 1. ист. даргъавал, даргъадин кӀвалах, везифа; 2. пер. чӀехивал, агъавал; darğalıq etmək даргъавал авун, агъавал авун.
сущ. истор. занятие, обязанности, должность старосты, управляющего, приказчика помещика ◊ darğalıq etmək корчить из себя приказчика, управляющего
Tam oxu »is. 1. tar. Darğanın işi, vəzifəsi. [Həsən Namaza:] Mən istəmərəm ki, sənin əlindən darğalığı alıb mənə versinlər
Tam oxu »