DİLXOŞLUQ

is.
1. Şadlıq, fərəh, sevinc, məmnunluq.
Atası da dilxoşluq ilə oğluna baxırdı və görürdüm ki, oğlunun biliyinə qəlbdən çox-çox fəxr edirdi. C.Məmmədquluzadə.
Hünər gələndə özü ilə şənlik və dilxoşluq gətirərdi. Mir Cəlal.

2. dan. Zarafat, əylənmə, mazaqlaşma.
□ Dilxoşluq etmək – zarafatlaşmaq, əylənmək, mazaqlaşmaq. Qulammirzə axşam teatrdan qayıdanda yataq otağında arvadı yatmış görür.
Çarpayının kənarında əyləşir, dilxoşluq edir. Çəmənzəminli.

Синонимы

  • DİLXOŞLUQ şadlıq — fərəh — sevinc — məmnunluq
  • DİLXOŞLUQ zarafat — əylənmə — mazaqlaşma
  • DİLXOŞLUQ dilxoşluq bax 1. şadlıq; 2. zarafat, mazaq
DİLXOŞ
DİLXUN

Значение слова в других словарях