1. Şadlıq, fərəh, sevinc, məmnunluq.
Atası da dilxoşluq ilə oğluna baxırdı və görürdüm ki, oğlunun biliyinə qəlbdən çox-çox fəxr edirdi.
Hünər gələndə özü ilə şənlik və dilxoşluq gətirərdi.
2. dan. Zarafat, əylənmə, mazaqlaşma.
□ Dilxoşluq etmək – zarafatlaşmaq, əylənmək, mazaqlaşmaq. Qulammirzə axşam teatrdan qayıdanda yataq otağında arvadı yatmış görür.
Çarpayının kənarında əyləşir, dilxoşluq edir.