DİZLİK

is.
1. Kişilərin şalvar altından geydikləri (əsasən ağdan tikilən) alt tuman.
Yasavul şalvarını çiyninə atmış, ağ dizlikdə yollarda toza bata-bata sürünürdü. S.Rəhimov.
…Dizliklərimi yamayır, çarıqlarımı təmizləyir. Mir Cəlal.

2. Qadınların üstdən geydikləri enli tuman.
Köhnə çarqat, köhnə ağ çit arxalıq və köhnə solmuş şiləyi dizlik – övrətin libası budur. C.Məmmədquluzadə.
Döşəkcə, tuman adına; Geyərdilər o dizliyi; Tutardı on adam yeri; Onu geyəndə Xanbacı. M.Möcüz.
Alaçıqların yanında dizlik geymiş, belinə şal bağlamış iki-üç qadın tərpənirdi. M.İbrahimov.

3. Zərbədən, zədələnmədən qorumaq üçün dizə sarılan, yaxud keçirilən sarğı və s. Dəri dizlik. – …İdmanda zədələnmə hallarının qarşısını almaq üçün ən yaxşı qayda qoruyucu vasitələrdən, məsələn, sipərlərdən, dizliklərdən və s.
-dən istifadə edilməsindən ibarətdir. Ə.Babayev.

Этимология

  • DİZLİK Qıçın uzunluğu dizə qədər olan hissə belə adlanır. Şalvara da deyirlər. Diz sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov
DİZLƏMƏK
DİZMARI

Значение слова в других словарях