1. Dolaşıq salmaq, qarışdırmaq; pırtlaşdırmaq. İpi (sapı) dolaşdırmaq.
2. Bağlamaq, düymək, dolamaq, bənd etmək, ilişdirmək. Atın noxtasını ağaca dolaşdırmaq.
3. məc. Hiylə qurub birini bədbəxt etmək, yaxud məsuliyyətə cəlb olunmaq üçün pis bir işə cəlb etmək, şər və böhtan ataraq təqsirləndirilməsinə səbəb olmaq.
[İbrahim bəy:] Bir kərbəlayı Qulam var, əlləm-qəlləm, … hacını yaman dolaşdırıb.
[Namaz:] Əlavə, özün bilirsən ki, prokuror səni dolaşdırmağa mahna axtarır.
…Vətənim var idi, nə etməli, didərgin saldılar, mən də onu unutdum… Məni nahaq yerə dolaşdırdılar; durmadım, itkin düşdüm.
□ Özünü dolaşdırmaq – özü bilmədən, yaxud bilərəkdən nəticəsi bəlli olmayan bir işdə iştirak etmək.
[Məşədi Həsən:] Bilsə idim, əslən özümü dolaşdırmaz idim.
4. Çaşdırmaq, karıxdırmaq, düz yoldan sapdırmaq, sözü döndərib azdırmaq. Ortaya söz atıb bizi dolaşdırma.
– Dolaşdırdı bizi ancaq kəc qəza; Gəldi başımıza böyük bir xəta.
5. Məntiqi əlaqəni itirərək, faktları qarışdıraraq söyləmək, mətləbi çaşbaş salmaq; karıxmaq. Sözünü dolaşdırmaq.
// Qəsdən anlaşılmaz, dolaşıq hala salmaq. Cinayətdə vaxt uzatmaq başlıca şərtlərdən birisidir.
Vaxt uzandıqca cani işləri dolaşdırar…
6. Güllələri dalbadal, müntəzəm xəzinəyə verməmək, ilişdirmək. Bu tüfəng həmişə dolaşdırır.
7. Gəzdirmək. Məhəmmədhəsən ağa düşündü, təkrar Vaqifin üzünə baxdı.
Lakin Vaqifin üzünü görmürdü, düşüncə və əndişələr onu başqa bir aləmdə dolaşdırırdı.