глаг. ворчать:
1. издавать негромкие низкие звуки (о медведе)
2. сердито бормотать, выражая недовольство, брюзжать. Burnunun altında donquldanmaq ворчать что-то себе под нос
гл. 1. бурбурун, мурмурун, гъургъурун, вич-вичик луькӀуьнун; наразивал къалурун; // пер. са бубат (зурхъум) рахун, гъавурда гьат тийирвал рахун, пис р
Tam oxu »DONQULDANMAQ – SUSMAQ Gileygüzarov öz qoyun gözlərini tavana zilləyib qəzəblə donquldandı (S.Rüstəm); Gücü ona çatırdı ki, susurdu (S
Tam oxu »DONQULDANMAQ (dodaqaltı və ya öz-özünə narazı halda danışmaq) Kepkalı oğlan Adilənin saatını açıb ata malı kimi cibinə qoydu və donquldandı (Ə
Tam oxu »f. 1. Narazı halda özözünə, yavaşcadan anlaşılmaz sözlər danışmaq; deyinmək, narazılıq izhar etmək. …O arvaddan həzər etmək ki, sübhdən-axşamacan doda
Tam oxu »