DONQULDANMAQ (dodaqaltı və ya öz-özünə narazı halda danışmaq) Kepkalı oğlan Adilənin saatını açıb ata malı kimi cibinə qoydu və donquldandı (Ə.Qasımov); DEYİNMƏK [Qəndab] öz-özünə deyindi (B.Bayramov); MIRILDANMAQ Kəblə Novruzəli səsdən təngə gəlib mırıldandı (H.Sarabski); MIZILDANMAQ Muxtar yenə də nəzərini çevirmədən mızıldandı (B.Bayramov); SÖYLƏNMƏK Qəndab: Bir başqası da onun sözünə qüvvət verib söyləndi (B.Bayramov).
гл. 1. бурбурун, мурмурун, гъургъурун, вич-вичик луькӀуьнун; наразивал къалурун; // пер. са бубат (зурхъум) рахун, гъавурда гьат тийирвал рахун, пис р
Tam oxu »DONQULDANMAQ – SUSMAQ Gileygüzarov öz qoyun gözlərini tavana zilləyib qəzəblə donquldandı (S.Rüstəm); Gücü ona çatırdı ki, susurdu (S
Tam oxu »глаг. ворчать: 1. издавать негромкие низкие звуки (о медведе) 2. сердито бормотать, выражая недовольство, брюзжать
Tam oxu »f. 1. Narazı halda özözünə, yavaşcadan anlaşılmaz sözlər danışmaq; deyinmək, narazılıq izhar etmək. …O arvaddan həzər etmək ki, sübhdən-axşamacan doda
Tam oxu »