DÖNDƏRMƏK

гл. 1. элкъуьрун, къекъуьрун (мес. машин, гьайвандин кьил са патахъ); 2. элкъуьрун; üzünü işığa tərəf döndər ччин экуьнихъ элкъуьра; suyu buza döndərmək яд муркӀадиз элкъуьрун; fikrindən döndərmək фикирдилай элкъуьрун (гъил къачуз тун); // туьш кьун, туькӀуьрун (мес. тфенгдин луьле лишандихъ); // кӀан пад цавал авун, терсина тун (мес. банка); 3. ярхарун, са къвалахъ акьалдарун, элкъуьрун (мес. араба); 4. рангар ракъурун, рангар аладарун (мес. ракъини ппекинин); ** üz döndərmək кил. üz.