DIRMIQ

I
сущ.
1. грабли:
1) колодка с зубьями, насаженная на длинную рукоятку, для сгребания сена, соломы, разрыхления земли
2) сельскохозяйственное орудие, машина для сгребания скошенной травы, сена, сжатого хлеба
2. борона (орудие для неглубокого рыхления почвы и ухода за растениями). At dırmığı конная борона
II
прил. грабельный
DIRMAŞMAQ
DIRMIQÇI
OBASTAN VİKİ
Dırmıq
Dırmıq — əmək aləti. Dırmıq (bəzi hallarda Dımrıq)ləklərdə torpağın hamarlanmasında, bağ-bostanların ot, alaq və kəsəkdən təmizlənməsində, biçilmiş ot və taxılın yığılmasında (dırmıqlanmasında) işlədilir. Dırmıq ağac sapdan, dişağacı və dişlərdən ibarətdir. Diş taxtasının düz, yaxud oval formasına görə müxtəlif quruluşlu dırmıqlar var. Dırmıq Azərbaycanın bəzi zonalarında çəng, cılğı, dirnəvuc, darinquc, daraq, rəndə və s. adlarla da məlumdur. Naxçıvanda dırmıqdişli mala növüdür. XIX əsrin ikinci yarısından Azərbaycanda dəmir dırmıqdan da istifadə edilir.

Digər lüğətlərdə

воробьеви́т опроки́дывать подёргать подстана́вливаться полуоткры́ть словчи́ть снасть увесели́ть чуко́тский воскресе́нье заци́клиться изве́стие разъясниться телеопера́тор бо трень-брень divorcé far-seeing fornicatress metacarpi patrimonial waters wouldn't аммиак плодиться стометровка