DƏYMİŞ

прил. спелый, созревший. Dəymiş alma спелое яблоко, dəymiş üzüm созревший виноград
◊ armudun dəymişini ayı yeyər (обычно) хорошая невеста достаётся недостойному жениху; dəymişin dura-dura kalın tökülər отвечу (скажу) так, что не рад будешь
DƏYMƏZ
DƏYYUS

Digər lüğətlərdə