DƏYMİŞ
прил. дигмиш хьайи, чрай, недай гьалдиз атанвай (мес. ич); // сущ. дигмиш хьайи емиш.
прил. спелый, созревший. Dəymiş alma спелое яблоко, dəymiş üzüm созревший виноград ◊ armudun dəymişini ayı yeyər (обычно) хорошая невеста достаётся не
Tam oxu »sif. Yetişmiş, yeyilməli hala gəlmiş. Dəymiş alça. Dəymiş gavalı. – Meşənin dəymiş əzgili saralar; Həm zoğal da dərilməyib qaralar
Tam oxu »