EYMƏ
сущ. нугъ. тагъар, хпен ва я цӀегьрен хамуникай авунвай чанта (къене къатух, ттугъ хуьн патал).
Dilimizdə dərini aşılamaq üçün “закваска” mənasını verən ey sözü olub, eymə həmin kəlmə ilə qohumdur və ad-feil omonimi kimi işlədilib
Tam oxu »сущ. бурдюк (мешок из бараньей шкуры, служащий для хранения масла и др. молочных продуктов)
Tam oxu »(Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax eğmə
Tam oxu »is. məh. İçində qatıq, ayran və s. saxlamaq üçün qoyun və ya keçi dərisindən torba. Çatdılar obaya, ey qatıq satan; Hər eyməyə tökmüşdülər üç qazan
Tam oxu »