EYVAN
сущ. айван; балхун (кьил кӀеви, вилик пад ахъа).
1. Köşk, qəsr. 2. Böyük otaq. 3. Balkon. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda 2-ci mənada işlənir. Namərdlər durar iraq, Mərdlər üçün arxa, dayaq, B
Tam oxu »EYVAN (evin, otağın qabaq və yan tərəfində binaya bitişik olan yer) Məcid əlində ov tüfəngi eyvanda görünür (H
Tam oxu »is. Adətən evin, otağın, ya otaqların ön tərəfində, üstüörtülü, qabağı açıq balkon; seyvan. Məşuqə eyvanın bağa tərəf baxan küncünə gəlib gözləməyə ba
Tam oxu »