FOVCU-FOVCU

ər. fövc  – camaat, dəstə

Dəstə-dəstə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Dəlilərim fovcu-fovcu,

At minib düşman qovucu,

Belində misri qılıncı,

Koroğlu kimi mərd olu.

               (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)