GƏYİRMƏ
1. “Gəyirmək”dən f.is.
2. Mədədə əmələ gələn qazların, bəzən də mədədəki qidanın hissəcikləri ilə birlikdə ağızdan çıxması; gəyirti, gəyirik.
сущ. от глаг. gəyirmək, отрыгивание, отрыжка. Acı gəyirmə горькая отрыжка, hava ilə gəyirmə отрыжка воздухом, turşu ilə gəyirmə кислая отрыжка
Полностью »