1. Gizli yer; pusqu, marıq, qurğu. Girəvədə durmaq.
– Əlavə olaraq ehtiyat üçün arxa girəvələrdə dəxi adamlar düzülmüşdü.
□ Girəvəyə salmaq – tora salmaq, aldatmaq.
Ağaməcid … hərifi girəvəyə salıb onun çiynindən bir təpik vurdu.
2. Əlverişli vəziyyət, fürsət, imkan.
Dovşan, tülkü, at, dəvə; Hərəsi söz deməyə; Axtarırdı girəvə.
□ Girəvə düşmək – fürsət düşmək, imkan yaranmaq.
Güldəstənin analığının bir xasiyyəti var idi: əri biriki günlüyə bir yana gedəndə, onun da əlinə girəvə düşüb sübhdən axşamadək evi Güldəstənin ümidinə qoyub, tamam kəndi evbəev gəzərdi.
Girəvə tapmaq – bax girəvələmək.
Lakin [Gülyaz] özünü möhkəm saxladı və girəvə tapıb var gücü ilə canavarın qarnına vurdu.
[Kişi Vahidə:] İndisə düşmən mənə də girəvə tapdı, qurğu qurdu.
Girəvəni əldən buraxmaq (qaçırmaq) – fürsəti əldən vermək, imkandan istifadə etməmək.