GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Синонимы

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Значение слова в других словарях

гле́тчерный джекпо́т заправи́тель охлёстываться перереше́ние сгрустну́ться семасио́лог упасти́ упива́ться густе́ть заглу́шка ка́йзеровский тамари́сковый экскава́торщица abridgment beast-fly blow in foalfoot four-square inharmony ornament pea green train ferry кузька экспорт