GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Digər lüğətlərdə

-аст-(ый) загво́здка навева́ние оевропе́иваться опуска́ться пла́зма подса́чить сля́коть взгада́ть военная ко́сточка паля́щий супец уле́йный половина саам asphyxiant blooper hematogenic mused Rosie Sunflower State бондарня выбрить звяканье чёткость