1. Döyülmək üçün dərzdən açılıb xırmana tökülən taxıl.
…Vələ qoşulmuş öküzlər, atlar həşəmin üstündə günortaya qədər hərlənir, birtəhər dəni küləşdən ayıra bilirdilər.
□ Həşəm etmək – taxılı dərzlərdən açıb döyülmək üçün xırmana tökmək.
[Uşaqlar:] Eybi yoxdur, biz həşəm eləyənədək gün qızar.
2. Quru ot, ələf.
Qızıl gülü dərərlər; Həşəm üstə sərərlər; Rəngimi yar saraldıb; Qızdırmadan görərlər. ().
Bezdən bir adam fiquru tikib içinə həşəm doldurardılar.