HACƏ(T)
ə. 1) ehtiyac; 2) əşya.
is. [ər.] 1. Ehtiyac, lüzum. Bu qədər söhbətə nə hacət. Təfərrüata hacət yoxdur. – Yox, yazmaram! Amma hələ qoy yazım; Hacət olsa, bundan belə yazmara
Полностью »сущ. разг. 1. нужда, необходимость, потребность. Nə hacət какая нужда (какая необходимость), hacət yoxdur нет нужды (нет необходимости), hacət olsa ес
Полностью »