HOVUR
сущ. рах. тӀимил вахт, гьелен; bir hovur са тӀимил, тӀимил кьван, са тӀимил вахт.
Az vaxt, an, müddət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilər girib qocanın zəmisini bir hovurun içində yığıb qurtardılar
Полностью »i. a short period of time, a bit, a little; bir ~ dincəlmək to rest a bit / a little; Bir hovur gözlə(yin) What a bit / a little
Полностью »сущ. разг. обычно в сочетании: bir hovur незначительный промежуток времени, немного. Bir hovur uzan немного полежи, bir hovur gözlə немного подожди, b
Полностью »is. dan. Az vaxt, an, müddət. □ Bir hovur – bir az, azca, azacıq zaman. Bir hovur gözlə. – [Şirməmməd:] Ay ana, nə vaxtadək sən məni bəbə hesab edəcək
Полностью »