HÖCƏTÇİ

I
сущ.
1. упрямец, упрямица; строптивец(-ица)
2. спорщик, спорщица
II
прил. упрямый, строптивый. Höcətçi adam упрямый человек
HÖCƏT
HÖCƏTÇİLİK

Digər lüğətlərdə