1. Kərpici, daşı müəyyən qaydada palçıqla bir-birinə yapışdırmaq. İkinci mərtəbəni hörüb qurtarmaq.
– [Qaçay:] [Mahmud] dəli deyil ki, belə soyuq bir gündə daş daşısın, əhəng, palçıq gətirsin, yaxud hündür bir divarın üstünə çıxıb divar hörsün. Ə.
Dodaqaltı segah deyən qoca bənnalar; Sal daşlardan təməl qoyur, divar hörürdü.
// Bir şeyi divar arasına qoyub gizlətmək, orada yerləşdirmək. Tüfəngi divarda hörmək. [Pərviz xan:] Baş hərəm olmaq üçün mənə öz arvadımı öldürtdün.
Öz əlimlə qızımı divar arasına qoyub hördürdüm.
2. İp, məftil, qarğı və s.-ni bir-birinin içərisindən keçirərək bir şey düzəltmək; toxumaq. Həsir hörmək.
– Piri kişi qapısında oturub səbət hörürdü.
Göllər kənarından keçdim yaz günü; Əlvan çiçəklərdən çələnglər hördüm.
3. Hörük toxumaq, hörük etmək, hörükləmək. Atın yalını hörmək.
– Zeynəb saçlarını səliqə ilə hörüb, boynunun dalına yığmışdı.
Qız durdu səhərsəhər; Saçını hördü, gəldi.