HÜKƏMA

is. [ ər. “həkim” söz. cəmi] klas. Hikmət və fəlsəfə alimləri; alimlər.
Avropalılar da axır vaxtadək bu məsələ ilə məşğul idilər, hükəma arvadın beynini ölçüb-biçməyə, tərəziyə qoyub çəkməyə vaxtını sərf eləyiblər. Çəmənzəminli.

HÜDUDSUZLUQ
HÜQUQ

Значение слова в других словарях