ə. 1) tutub saxlama; tutma; 2) müsadirə.
həcz
[ər.] сущ. куьгьн. 1. кьуна хуьн, кьун; 2. тулкӀ, тулкӀ авун.
is. [ər.] köhn. 1. Tutub saxlama, tutma. 2. Müsadirə