HƏLƏM-HƏLƏM
рах, прил. гьеле-меле (1. гьи хьайитӀани, гьар са; 2. нареч. фад, асантвилелди; 3. нареч. гьакӀа, бушдаказ, себебсуз, асассуз).
Boş-boşuna, əsassız. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) O, hələm-hələm yerdə nərə çəkməz. (“Dəmirçioğlunun Çənlibelə gəlməyi”)
Tam oxu »разг. (употр. обычно в отрицательных конструкциях) I прил. 1. заурядный (ничем не выделяющийся; обыкновенный)
Tam oxu »dan. sif. Hər hansı, hər bir. [Molla deyir:] O, hələm-hələm adamların gözünə görünməz. “M.N.lətif.” Çünki Mina xanımı təsvir etmək hələm-hələm adamın
Tam oxu »