HƏNİRTİ
сущ. яваш ван (чан алай инсандин ва я гьайвандин ванциз ухшар), япухъ галукьдай кьил акъат тийир хьтин ван.
is. Canlı səsinə oxşar yavaş səs, qulağa dəyən anlaşılmaz səs. Uzaqdan hənirti eşitmək. – Gözləyirdim durub da pusquda mən; O da duydu hənirtimi birdə
Полностью »сущ. 1. шорох (глухой звук, шуршание, легкий шум от движения, трения, соприкосновения чего-л. с чем-л
Полностью »Alınma sözdür, “hənir”, “nəfəs” deməkdir, “hənir-i-ni kəs” deyirik. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »