HƏQİR
[ər.] прил. нареч. 1. къадир-къимет, гьуьрмет, ихтибар амачир; алчах, усал; 2. клас. вичи-вич масадан вилик агъузун, гьич хьиз къалурун, вичи-вичиз фикир тагун манада; 3. кесиб, юхсул, муьскӀуьн.
sif. və zərf [ər.] 1. Qədir-qiyməti, hörməti, etibarı olmayan; alçaq. Həqir baxma mənə qilü-qal bilməz isəm; Ki əhlihal arasında bəlayəm, ey bülbül! Q
Полностью »прил. 1. жалкий: 1) вызывающий жалость. Həqir adam жалкий человек 2) невзрачный, неказистый, убогий. Həqir görkəm жалкий вид 2
Полностью »s. 1. base, meek, mean, low, worthless, miserable, paltry; 2. pitiful, pitiable, poor, wretched; ~ görkəmdə olmaq to be* a sorry sight; to cut* a poor
Полностью »sif. 1) pitoyable ; piteu//x, -se ; lamentable ; modeste ; simple ; 2) humble ; doux (f douce)
Полностью »