HƏRARƏT

сущ.
1. температура:
1) степень нагретости чего-л. Havanın hərarəti температура воздуха, sobanın hərarəti температура печи, günəşin hərarəti температура солнца
2) степень теплоты человеческого тела как показатель состояния здоровья. Xəstənin hərarəti 40 dərəcədir температура больного – 40 градусов, hərarətin artması повышение температуры, xəstənin hərarətini ölçmək измерить температуру больного
3) разг. повышенная степень теплоты тела как показатель нездоровья. Uşağın hərarəti var у ребенка температура
2. перен. теплота (сердечность, доброта, ласка, сердечное отношение к кому-, чемулибо). Yoldaşların hərarətini görmək (duymaq) чувствовать теплоту товарищей, qəlbin hərarəti теплота души (сердца), əllərinin hərarəti тепло её рук
3. перен. пыл (сильное внутреннее возбуждение, страстный порыв)
HƏR
HƏRARƏTƏDAVAMLI

Digər lüğətlərdə